curso

le mar grosse non averte le aves joiose
e le pisces, impavide, veni al superfacie.
le sol continua, paulatim, su trajectoria

un postmeredie al plagia

Contemplante le mar
(scriptos varie de un diario sin data)

-
Le grande massa de aqua ante mi oculos rape mi pensatas e los duce a remote portos de viages nunquam realisate. Marinero sin route al deriva in le immense oceano de parolas, le inexorabile fato traina le sonios del juventute verso un horizonte que se displacia al mesura que le annos escola le duration del tempore. Le hic et nunc del existentia passa presto e lassa retro memorias sin futuro.

Le sono del undas plena mi aures vacue de plenitude como le echo perdite de un montania imaginari, e le laros inconscientemente felice seque alacre lor cammino al longo del costa usque al halto de un nove partita. Le blanco del choc del undas pare nubes, incessantemente formate per le impacto constante de un fortia que transcende mi misere comprension ma que indica al aves le curso a sequer.

Le horizonte se displacia como un refluxo de tu reguardo, e se allontana de plus in plus como tu memoria, que lassa in me inattingibile sperantias de trovar un nove mundo — marinero qui mittite in cammino non cognosce le route que duce al porto que ille deberea abbordar.

le fracassos reiterate del undas 

plena le interstitios del plagia deserte.

de longe, un ave solitari pipa liberemente

le charlatan

ille se pavonisa
per le stratas
inconsciente
del cammino
perdite

ille es ben intentionate

ma ille non trova in se ipse

le methodo que duce al centro

e como un ceco ille cammina

per le labyrintho del historia

perdite

in le subjectivitate

de su certitudes

como un pavon

que perdeva le pennas

multicolor de su cruciante

e inexorabile dolor

un charlatan nunquam tace!

como un chassator de chimeras

ille es sempre secur

de que ille dice e face;

como un condemnato al galeras

su facie monstra le grimasse

de su pensatas obscur,

le perder le bussola,

su spirito pugnace