(Igne Natura Renovatur Integra)
Le primavera porta in su entranias, como cata uno carga su cruce super le humeros, le integre eveliar del fortias natural. Su aura de foco caleface campos e animas e le plantas comencia gemmar e florer variegatemente in un kaleidoscopio de mirific colores. Le grillos exi de lor foramines hibernal, renovate, e canta joiosemente sin fatigar se hymnos que attrahe le curiositate innocente del pueros, durante que in le celo le hirundines in volos alacre pipa de contentamento.
29 Mar 2019
25 Mar 2019
in vino veritas
le vino non se picca in le barriles de robore apud le ancestral cellario familial. nos vadeva festear un qualcunque memoria oblidate per le passar del tempore que a vices pare currer plus rapidemente que illo que le stato normal dicta al conscientias que non lo senti fugir...
un vitro pro te e un vitro pro me e le nocte sequeva nostre memorias diaphane inter le rubie de nostre facies e le cineres del tempore presente. e nos inebriate per le aroma del nectare preciose e per le momento inoblidabile del vis-à-vis excambiava burlas, basios e humores in un ecstase de voluptuositate usque al nascer del nove die
Etiquettas
litteratura,
poesia
12 Mar 2019
le cavallero errante
con su cotta de armas pesante
le cavallero percurreva
le camminos de su destino,
e como un ver paladino
cargante su armatura ille attingeva,
inter periculos, locos incognite e distante.
le cavallero percurreva
le camminos de su destino,
e como un ver paladino
cargante su armatura ille attingeva,
inter periculos, locos incognite e distante.
su nobile condition
le menava al aventura
e per impervie vias ille errava
cercante cata die un nove amor;
ma le fato sin compassion,
como olim diceva le bon ventura,
le amata non le monstrava
e solmente faceva crescer su dolor.
ma le nobile cavallero
non facilemente desisteva
e continuava tentar su sorte,
usque un die de bon hora ille se leva
pro ancora un vice cercar
sin saper que ille irea trovar
non su amata, ma su triste morte.
le menava al aventura
e per impervie vias ille errava
cercante cata die un nove amor;
ma le fato sin compassion,
como olim diceva le bon ventura,
le amata non le monstrava
e solmente faceva crescer su dolor.
ma le nobile cavallero
non facilemente desisteva
e continuava tentar su sorte,
usque un die de bon hora ille se leva
pro ancora un vice cercar
sin saper que ille irea trovar
non su amata, ma su triste morte.
Etiquettas
poesia
Subscribe to:
Posts (Atom)