o voo de ícaro

Icaro

Io vole illes qui plora e canta
de poesia.
Io vole illes qui sonia le matinos
sur le plagias del mal.
Io vole illes qui dona lor sanguine
e ha recipite ferimentos de pugnal.
Io vole le voce de omnes mortos
que sta vivos,
pro accordar le somno de omne vivos
qui sta mortos.

Aperi tu plaga de lumine,
poesia.
Plena de beltate le tassa de mi sensos,
poesia.
Liga me a tu alas blanc,
poesia.
Io vole esser un Icaro del nove tempores.
Io vole morir de poesia.

[Jonas Negalha – «Icaro» in Poemas in interlingua, 1975, p. 27]