un legenda russe

Le armenio qui vendeva su cavallo

(Un legenda russe traducite ab interlingue in interlingua)

Un armenio e un tartaro discuteva in le mercato de Nijni-Novgorod. Le armenio interprendeva vender al tartaro un cavallo que pareva belle, ma que claudicava. Post multe exclamationes e blasphemas secundo le costume de venditores de cavallos de tote le mundo, le tartaro decide pagar 50 rublos pro le cavallo, que ille prende con se.
Un muzhik, qui assisteva al compra, dice al tartaro:
— Tu esseva robate: le cavallo claudica!
— Io ja lo sapeva, responde le altere, palpebrante. Esseva io, precisemente, qui plantava habilemente un clavo in su pata pro depreciar lo.
Alora le muzhik curre verso le armenio e le conta le fin del historia.
— Esque tu crede que io non videva le astutia del fraudator? Ma tu me esseva utile, nam le cavallo claudica realmente desde su nascentia.
Duo horas plus tarde, le muzhik incontrante le tartaro, le relata le fin del historia. Audiente iste parolas, le comprator leva le bracios verso le celo:
— Como pote exister tal fraudatores sur le terra! E io quasi regrettava haber le pagate con un false nota de banca!

In A. Matejka, 1955: Vollständiger Lehrgang in Interlingue, der natürlichen Welthilfssprache, p.28).