le poeta in su labyrintho

K

addiction e

contr adiction

bello

insanus

belle

vestal

scytha

al somno de cithera

dormiente

gente

senti spero

sonia

historia e utopia

passato sin infinito

vive le ente

del vulgo celate
gente sentiente

princessa sin noctes

casta e campos

bellicamente adornate

catadromic

tour e retorno

seren

al tono

presente e throno

vacue

bello

plora

capital de phantasia

te e tu

somnio

capitano

al corde captive

de sagittas cruciate

per bellos cruel

in campos castrate

bello plora

crimines

sin criminal

princessa caste

castellos de sonios

sin poter

transversar

puncta sacre

sagitta alacre

longe somnos

un ion

sin union

campo de battalia

capitano

del regina

memore

conscie del immolation

ritual

esoteric

bello esthetic

animas

in campos perdite

retorno

utopic castellos

filos e filios

gratias a parte

belle romance

oneiric fatos

sin filos

union

platonic

bello devora

sonios e phantasia

tabulastase

nil veni pro plenar le folio blanc que attende super le tabula.

le pensatas perdite in un labyrintho de ideas que papiliona, es al mercede del vacue e fugace instante plen de nebula

nascendo quotidie morimur

inter nascentia e morte,
de un fato non tirate al sorte,
le fragile filo
del connexion sororal
duce ariadna
al longo del cammino,
al centro de su anima
imbibite usque al medulla
in le labyrintho existential

sanregal

post complir le sacre rito

in le crypta silentiose

le cavallero de sanguine regal

involvite per le mytho

parti seren, sin fremito,

in cerca del poter miraculose

que emana del sancte gral

le laco del signos

tu capillos aurate
e setose de seduction
toccava mi mano
e mi imagination
volava sur le aqua agitate
del laco que tu ha visitate
presso a mi cabana in construction;
sin fundamento e plano
illo collabeva
como collabeva
mi chimeric illusion

'discursiones'

Le grandissime majoritate del discussiones in interlingua 

super themas linguistic es completemente bizarre, 

sin ulle interesse didactic e disproviste de senso critic.

Illes qui debatte un topico grammatical o discute un thema linguistic debe esser precise, directe e objective.

• Exactitude grammatical e terminologia rigorose rende un argumentation comprensibile per omnes qui discute; sinon, illo deveni ambigue e ergo confundente. Studia e non infirma tu discurso per medio de tu inscientia!

• Digressiones e logorrhea debe esser evitate a fin que uno non perde le filo del discurso, e non erra per le campos del excursiones enoiante. Solmente sin deviationes e verbositate un discussion pote succeder, e assi attinger le scopo desirate. Contine te e non te perde in le labyrintho del parolas!

• Objectivitate es essential al resultato de un discussion seriose, e si illo es absente le argumentation deveni imprecise, le discurso es improprie e partial, e le analyse ha manco de nitiditate. Reflecte e ha sempre in mente le corde del question!

nautabunde

le nave esseva la
preste a partir pro le viage
cargate de illusiones

omnes attende le partita
como un salvific tabula
contra le mirage
de oneiric visiones,
con le spero de un nove venita;

le nave trovara un nove ancorage,
le passageros sequera lor vita

le nave esseva la!

le texitor

sur le variegate evonymo
le rore rende patente
inter su folios verde e jalne
le tela de aranea celate.

laborator anonyme
sin studiar methodologia
illo lo texeva secundo
le canone del beltate e
le regulas del geometria.

quiete ma attente
illo attende le preda
fatidic- e serenmente.

pluvioso

le foco del camino
caleface le domo
e anima

le torpor de un die
pluviose sin lumine
e sol

XIII

portar sur le humeros le fato pesante,

annunciate per un mysteriose destino de

sacrificios, e tener firme e infrangibile le

corage que leva le anima disincantate del

humanitate al culmine del

abnegation liberatori

INRI

(Igne Natura Renovatur Integra)

Le primavera porta in su entranias, como cata uno carga su cruce super le humeros, le integre eveliar del fortias natural. Su aura de foco caleface campos e animas e le plantas comencia gemmar e florer variegatemente in un kaleidoscopio de mirific colores. Le grillos exi de lor foramines hibernal, renovate, e canta joiosemente sin fatigar se hymnos que attrahe le curiositate innocente del pueros, durante que in le celo le hirundines in volos alacre pipa de contentamento.

in vino veritas

le vino non se picca in le barriles de robore apud le ancestral cellario familial. nos vadeva festear un qualcunque memoria oblidate per le passar del tempore que a vices pare currer plus rapidemente que illo que le stato normal dicta al conscientias que non lo senti fugir...

un vitro pro te e un vitro pro me e le nocte sequeva nostre memorias diaphane inter le rubie de nostre facies e le cineres del tempore presente. e nos inebriate per le aroma del nectare preciose e per le momento inoblidabile del vis-à-vis excambiava burlas, basios e humores in un ecstase de voluptuositate usque al nascer del nove die

le cavallero errante

con su cotta de armas pesante
le cavallero percurreva
le camminos de su destino,
e como un ver paladino
cargante su armatura ille attingeva,
inter periculos, locos incognite e distante.

su nobile condition
le menava al aventura
e per impervie vias ille errava
cercante cata die un nove amor;
ma le fato sin compassion,
como olim diceva le bon ventura,
le amata non le monstrava
e solmente faceva crescer su dolor.

ma le nobile cavallero
non facilemente desisteva
e continuava tentar su sorte,
usque un die de bon hora ille se leva
pro ancora un vice cercar
sin saper que ille irea trovar
non su amata, ma su triste morte.

curso

le mar grosse non averte le aves joiose
e le pisces, impavide, veni al superfacie.
le sol continua, paulatim, su trajectoria

un postmeredie al plagia

Contemplante le mar
(scriptos varie de un diario sin data)

-
Le grande massa de aqua ante mi oculos rape mi pensatas e los duce a remote portos de viages nunquam realisate. Marinero sin route al deriva in le immense oceano de parolas, le inexorabile fato traina le sonios del juventute verso un horizonte que se displacia al mesura que le annos escola le duration del tempore. Le hic et nunc del existentia passa presto e lassa retro memorias sin futuro.

Le sono del undas plena mi aures vacue de plenitude como le echo perdite de un montania imaginari, e le laros inconscientemente felice seque alacre lor cammino al longo del costa usque al halto de un nove partita. Le blanco del choc del undas pare nubes, incessantemente formate per le impacto constante de un fortia que transcende mi misere comprension ma que indica al aves le curso a sequer.

Le horizonte se displacia como un refluxo de tu reguardo, e se allontana de plus in plus como tu memoria, que lassa in me inattingibile sperantias de trovar un nove mundo — marinero qui mittite in cammino non cognosce le route que duce al porto que ille deberea abbordar.

le fracassos reiterate del undas 

plena le interstitios del plagia deserte.

de longe, un ave solitari pipa liberemente

le charlatan

ille se pavonisa
per le stratas
inconsciente
del cammino
perdite

ille es ben intentionate

ma ille non trova in se ipse

le methodo que duce al centro

e como un ceco ille cammina

per le labyrintho del historia

perdite

in le subjectivitate

de su certitudes

como un pavon

que perdeva le pennas

multicolor de su cruciante

e inexorabile dolor

un charlatan nunquam tace!

como un chassator de chimeras

ille es sempre secur

de que ille dice e face;

como un condemnato al galeras

su facie monstra le grimasse

de su pensatas obscur,

le perder le bussola,

su spirito pugnace

le martello de vulcano

tante sonios que tu habeva
tu capite esseva un forgia
fecunde de mundos a venir
ma le fato, inexorabile,
le ferrero substitueva
e tu, como un mer spectator,
sol, in tu logia,
batte le ferro del dolor
e obtempera inconsolabile
al designo, sin poter fugir

oh, quante sonios tu non habeva...