Litteratura original in Interlingua?

> Interforo.org • Vider topico - Litteratura original in Interlingua?

> Anthologia publicate in 2020

a poesia está viva!

Qualque posts retro io assereva que le poesia in interlingua ganiava un nove sufflo con le poemas de Marcus Scriptor. E io non me equivocava...

Ascolta le belle poema Le tempore del anima, declamate per su proprie autor:

Tu dice a me:
arresta te e senti
qual es le tempore
que regna in tu anima?

Esque le grave guttas de pluvia
cade al tectos deplorate?
Esque le furiose ventos de tempesta
avelle le brancas de betulas?

O forsan gelatura se ha jacite
sur campos moribunde
e transformate folios vivente
a parve sculpturas mineral?

Forsan un tsunami de insanitate
ha inundate le plagias de despero
pro necar feminas, viros e infantes,
animales, plantas, parcos e castellos,
toto lo que esseva importante?

No, io responde:
le passato ha passate
un aurora nove luce sur me
e le primavera benedice mi passos

Nostre proprie stella proxime
ha transformate le glacie ad aqua
le tempesta se ha calmate
e sur le abiete sona un columba

Le herba ha reanimate le terreno sterile
e le rore seren del alba
se evapora placidemente omne matino
e plena le campos con aromas fresc

Le betulas face crescer nove buttones
fertilisate con spero e optimismo
e le pluvia vitalisante del primavera
es benedicte del sol e del iris

Io pensa que isto es le plus belle poema in interlingua que io unquam ha audite.
Erik Enfors

de que estás à espera?

Le UMI establiva, al initio de iste anno, un section international con le scopo de proportionar a personas qui vive in paises ubi il non ha ulle union/association national, le possibilitate de ser membros de ille section e, de iste maniera, devenir plus active e participante in le movimento interlinguistic a nivello mundial.

In iste senso, nos invita vos a leger le conditiones de inscription e le statutos del Section International hic.

Tote contribution es benvenite, sia illo intellectual o financiari; vostre supporto es essential pro le divulgation de iste meraviliose lingua al qual nos omnes, personas responsabile per le cambiamento del status quo, es philo- e ontogeneticamente ligate.

Nos attende, con gaudio, vostre participation e spera (e expecta) que vostre collaboration sia un passo in avante in le establimento mundial del lingua auxiliar per excellentia - interlingua -, le lingua de communication international sin frontieras ni barrieras.

Gratias pro vostre attention,
salutationes cordial,
carlos soreto
(Sec. gen. UMI)

sobre a língua

Qui non sape linguas estranie, sape nihil de su proprie. Voltaire

Apprender plure linguas bastante ben require le labor de qualque annos. Apprender a parlar su proprie lingua correcte- e sonormente es un labor que require un vita integre. Shakespeare

Excluder omne parolas estranie del lingua es nihil minus que un attentato contra su vita. Vilhelm Grønbeck

Exigue es le poter del plumbo que deveniva ballas, comparate a illo que deveniva scripto. Georg Brandes

Que implica un nomine? Lo que nos nomina un rosa, haberea le mesme fragrantia, qualcunque nomine illo haberea. Shakespeare

[In «Currero», nº 39, p. 12 (1975)]

crepúsculo (mais nobel...)

Quasi un mense retro, io publicava hic le traduction de duo poemas per le laureato del premio Nobel in litteratura de iste anno.

Hodie, post reciper decennas de exemplares del revista «Currero», al dar un oculata a illos io trovava le sequente poema de Thomas Tranströmer:

Matino e ingresso

Le laro marin, le navigator solar, dirige su via.
Sub illo es le aqua.
Dormi nunc le mundo ancora como
lapide multicolor in le aqua.
Die, tu non-interpretate. Dies —
como le signos graphic del aztecas.

Le musica. E io sta captivate
in su textura, con
bracios elevate – como un figura
ex le arte rustic.

[Thomas Tranströmer, in «Currero», Nº 36, 1974, pp. 10-11]

Ancora traducite ab svedese, ma de iste vice del autorato del tamben poeta e scriptor Pär Fabian Lagerkvist (1891-1974), qui esseva laureate con le premio maxime de litteratura in 1951, un altere poema:

Le crepusculo es belle

Le crepusculo es belle.
Le amor le celo tene
juncte in un lumine obscur
super terras,
edificios.

Toto teneressa, caressate.
Domino remote costas dele.
Toto vicinal, lontan alsi.
Toto como
presto date nos.

Toto es le mie, a privar me.
Tosto toto va esser prendite.
Boscos, nubes, solo infra me.
Sol on vade —
sin vestigios.

[Trad. Jørgen Kofod-Jensen, in «Currero», N. 29, 1972, pp. 3-4]

sabedoria e conhecimento

Sagessa e cognoscimento es duo manieras distincte pro comprender le mundo: per le prime on apprehende le spirito del vita in se mesme, durante que per le ultime on solmente vide le aspectos externe del materia.

dia lúcido

Die lucide

Le alba clar, le rosee aurora,
e tu ha vinti annos. In defia
tu te evelia a prender tu via,
le die lucide, le nove hora.

Tu monta in le alto, tu devora
le aere del spero, euphoria.
Que sempre lucide le die sia!
Que sempre sol brillante como ora!

Qui non cognosce, como ille die
se ha finite, – con desiros pie,
con su promissas, su seren ideas?

Ma tu ha vinti annos. Florescente
e verdurante hic sta le valleas.
Le die lucide es ascendente.

[Sven Collberg, in Alicubi-alterubi, 1975, p. 28]